Ég lenti í mestu vandræðum þegar ég var að setja Þorláksmessuskinkuna (öðru nafni Hausinn af ET) í saltpækil þetta árið - þegar til átti að taka reyndist stóra leirkerið sem ég hef ævinlega notað til verksins nefnilega brotið, hefur orðið fyrir einhverju skakkafalli eftir að það var síðast notað einhverntíma í vor. Það brotnaði þó ekki í átökunum þegar ég var að ná stóru skinkunni upp úr því eins og ég var hrædd um að gerðist síðast. Bömmer. Ég á nefnilega enga nógu stóra fötu eða ílát undir skinkuna og þó verður hún minni en í fyrra, ég gat ekki fengið nema 10 kílóa svínslæri í þetta skipti.

Mér flaug eitt andartak í hug að taka óhreinataustunnuna, skrúbba hana, klæða innan með stórum plastpoka og nota hana en fannst það svo einhvern veginn ekki viðeigandi. Það hefur margt sérkennilegt komið í þá tunnu og fyrirrennara hennar, samanber brjáluðu kanínuna sem átti þar samastað um skeið, en ég kann bara ekki við að bjóða gestum upp á skinku uppúr óhreina tauinu. Eða þannig. Svo að í bili tók ég stóra steikarpottinn, setti skinkuna í hann og hellti pæklinum yfir. Hún stendur að vísu dálítið upp úr og ég þarf að snúa henni oft svo að ég veit ekki hvort það dugir. Þarf eiginlega að fara á eftir og athuga hvort þau í Pipar og salt eiga ennþá til svona leirker, ég get þá fært skinkuna aftur yfir.