(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=f!=void 0?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(f==void 0)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=e>0?new b(e):new b;window.jstiming={Timer:b,load:p};if(a){var c=a.navigationStart;c>0&&e>=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; c>0&&e>=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.chrome.csi().startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a==null&&window.gtbExternal&&(a=window.gtbExternal.pageT()),a==null&&window.external&&(a=window.external.pageT,d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.external.startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a&&(window.jstiming.pt=a)}catch(g){}})();window.tickAboveFold=function(b){var a=0;if(b.offsetParent){do a+=b.offsetTop;while(b=b.offsetParent)}b=a;b<=750&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

21.6.07

Fisksuða og koníakskleinur

Það var - og er kannski enn - algengt hérlendis að ofsjóða fisk. Ég hef oft heyrt fólk segja frá því að það hafi lært af móður sinni að sjóða ýsuna jafnlengi og kartöflurnar - vonandi fara fáir eftir því núna, þegar fiskur er yfirleitt eldaður í flökum sem eru auðvitað þynnri en þverskornu sneiðarnar og þurfa því enn styttri suðu.

Helga Sigurðar talar um að sjóða fiskstykki í 10-15 mínútur, sem er fullmikið jafnvel fyrir þykk, þverskorin stykki, enda var vatnið gjarna látið bullsjóða allan tímann. En það þýðir ekki að betri aðferðir hafi ekki þekkst fyrr á tíð. Ég er að fletta handskrifaðri uppskriftabók námsmeyjar úr Kvennaskólanum í Reykjavík 1916 og þar er þessi uppskrift að soðnum fiski:

4-8 kg Fiskur,
Vatn - Salt - Edik

Fiskurinn er hreinsaður og skorinn í hæfilega stór stikki og látinn í pottinn þegar sýður, ásamt 20 gr. af salti og einni matsk. af ediki í hvern pott af vatni, þegar suðan kemur upp er froðan tekin vel ofanaf, potturinn tekinn af og látinn standa við hita með hlemm yfir í 20 mín. Svo er fiskurinn látinn á fat og borið með honum kaperssósa og soðnar kartöflur.

Á eftir kemur uppskrift að heilsoðinni 5 kg lúðu með hollenskri sósu; hún er sett í kalt vatn, hitað að suðu, látin sjóða í 5-10 mínútur og svo látin standa í pottinum í hálftíma. Ég held að þetta sé einmitt alveg mátulegur tími - engin ofsuða þar á ferð.

Og fyrir þá sem líta á kleinur sem frumstætt kvunndagsbakkelsi, þá er hér 91 árs gömul kleinuuppskrift úr Kvennaskólanum, sem ég þarf að prófa við tækifæri - ég á allavega koníakið:

Kleinur

1 kg (2 pund) Hveiti
250 g (1/2 pund) Margarine
5 Egg
4 stórar matsk. Rjómi
5 stórar matsk. Cognak
2 tesk. Gerpúlver
1 tesk. Vanille eða Kardimommar


Gerpúlverinu blandað saman við hveiitið, margrineð mulið saman við þá kriddið látið í og sykurinn, egg rjómi og cognak hrært saman og látið í, svo öllu blandað vel saman flatt út nokkuð þunt, búnar til kleinur þær soðnar í tólg, plöntufeiti eða svínafeiti, þær eru ekki látnar ofaní fyrr en hætt er að sjóða í feitinni, þær bakaðar ljósbrúnar og teknar upp á pappír gott að hafa rófu eða kartöflu ofaní feitinni.

|