Nanna allsstaðar

Fyrir nokkrum árum var töluvert rætt um hvað væri erfitt að fá konur í viðtöl í fjölmiðlum - ég hef reyndar lítið heyrt um þetta síðustu árin - og þá ákvað ég með sjálfri mér að hafna aldrei viðtali ef ég væri beðin um það.

En ég hef líklega verið óþarflega oft í blöðunum að undanförnu. Það rann upp fyrir mér áðan þegar ég ákvað að skipta um föt af því að ég átti von á ljósmyndara og hugsaði: á ég að vera í þessu - nei, ég er búin að vera í því - og ég var í þessu þegar þessi ljósmyndari kom - og ...

Ég fann svosem flík sem ég hef ekki verið mynduð í áður. En ef ég er búin að fá nóg af mér, þá er líklega óhætt að ganga út frá því að aðrir séu búnir að því líka. Þegar ég kom í vinnuna í morgun tautaði ég ,,jæja, ég er allavega ekki í neinum fjölmiðli í dag" - gríp matarblað sem dreift var með Fréttablaðinu og þar er náttúrlega fjallað um matreiðslubækurnar mínar (og tengdason minn, en það er önnur saga).

En þetta er nú einu sinni sá árstími þegar allir vilja tala um mat.