Skakkar hellur og forspár ofn

Auðvitað kom gasmaðurinn hvorki né hringdi. Og ég má eiginlega ekki vera að því að taka á móti honum í dag ef hann skyldi hringja.

Ég er samt ekki bjargarlaus því gamla eldavélin er enn á sínum stað. Og ég er svosem búin að læra á að allar hellur á henni hallast inn að miðju svo að olían er alltaf bara öðrum megin á pönnunum og það þarf að snúa þeim reglulega svo að steikinging verði jafnari. Og ofninn hitnar frekar undarlega. Reyndar er hann mjög dularfullur að því leyti að það fer gjarna að finnast brunalykt úr honum áður en maturinn byrjar að brenna. Sem er kostur, jújú, en mig langar meira í ofn sem er hægt að treysta og er með klukku.

Ég er nú samt búin að elda og baka fyrir þónokkrar fjölmennar veislur á þessari vél síðan í haust - já, og slatta af auglýsingamyndum líka - og það hefur alveg gengið. Græjurnar búa ekki til matinn, þær gera manni bara lífið léttara.

En ég er nú svolítið fyrir að gera mér lífið léttara. Og ég nenni eiginlega ekki að elda fyrir heila matreiðslubók á gömlu vélinni. Né vera uppþvottavélarlaus öllu lengur.

Svo að ég vona innilega að gasmaðurinn geti þá komið á morgun.