Matarblöð

Jónas hrósar mér svoleiðis að ég roðna bara oní tær. Eða mundi gera það ef ég væri ekki löngu hætt að roðna.

Honum finnst að ég eigi að vera ritstjóri Gestgjafans. Það finnst mér ekki. Mér hefur nú reyndar aldrei boðist það en ég myndi segja eins og Sarah blessunin Palin segist hafa sagt - thanks, but no thanks. Nema ég mundi meina það. Ekki aaaalveg draumadjobbið mitt. Síst af öllu eftir að blöðunum fjölgaði í sautján á ári. Það er nú meiri andskotans vitleysan, það er ekki séns að gefa út gott matarblað á því tempói, allavega ekki nema með miklu fjölmennara starfsliði en þarna er úr að spila. Reyndar man ég ekki eftir nokkru einasta góðu matarblaði sem kemur út oftar en mánaðarlega. Hvergi í heiminum.

En ég mundi vissulega ekki vera með mikið af frægafólksbrúðkaupum ef ég ritstýrði matarblaði. Eða bara satt að segja eiginlega engin. Það er líka riskí bissniss, maður getur lent í því að frægafólkið skilji áður en næst að birta brúðkaupsmyndirnar. Kom einmitt einu sinni fyrir á Gestgjafanum.

En jú, einu sinni kom ég nálægt matarblaði sem hefði kannski getað orðið nokkuð gott með tíð og tíma.