Á móti þessu helvítis sjálfstæðisbrölti

Ég var í gær að huga að nokkrum bókum í mínu bíalóteki (svo ég noti orðmynd fengna frá móðurbróður Sigfúsar handboltakappa) og var með kveikt á sjónvarpsfréttum á meðan og þá rann allt í einu upp fyrir mér að eiginlega ætti ég að vera hörð á móti sjálfstæðisbaráttu allra þessara smáþjóða og þjóðabrota.

Ég nefnilega stefndi einu sinni á að eignast helst matreiðslubók frá hverju einasta landi í heiminum, helst á tungumáli sem ég gæti eldað upp úr. Það markmið færist sífellt fjær og fjær vegna þess að löndunum fjölgar óðum. Ég var til dæmis við það að hafa eignast matreiðslubók frá hverju landi gömlu Júgóslavíu - komin í færi við bók frá Bosníu-Hersegóvínu, sem ég var lengi búin að leita að - og hvað gerist? Jú, Svartfjallaland er allt í einu orðið sjálfstætt og það næsta sem ég kemst því að eiga bók frá því landi er matreiðslubók Nero Wolfe, sem að vísu var frá Svartfjallalandi en alþjóðlegur í matarsmekk og auk þess skáldsagnapersóna, svo að það telst varla með. Og svo kom náttúrlega Kosovo. Ekki veit ég um neina bók þaðan.

Að ekki sé talað um suður-ossetískar eða abkasískar eða nagorno-karabajskar matreiðslubækur. Það verður þrautin þyngri.