Óspennustuð

Ég gleymdi nestinu mínu heima og rétt áðan munaði engu að ég sofnaði fram á lyklaborðið. Eða ég var eiginlega sofnuð, rak hausinn í skjáinn. Og enginn sem gefur mér blóm eða konfekt. Ekki nógu góður dagur alltsvo.

Þetta er einhvernveginn ekki alveg rétta stemmningin sem þarf til þegar maður á að vera að skrifa baksíðutexta á æsispennandi glæpareyfara.

Best að labba niður í Arnarhreiðrið eftir kaffibolla og sjá hvort hann lagar eitthvað. Gæti vakið mig allavega.