Nöfn og skammir

Baksturinn búinn en ég held ég geymi brauðterturnar til fyrramáls. Fermingarbarnið var sjálft með mér í bakstrinum í dag og var afar rösk, bakaði tvær tegundir af múffum, tvær ostakökur og aðstoðaði við heilmargt annað, þar á meðal skreytinguna á fermingartertunni. Það var ákveðið að fara milliveginn með nöfnin á tertunni og sleppa Irene Sigríður, enda notar barnið þau nöfn svo lítið að bróðir hennar stóð til skamms tíma í þeirri meiningu að þessi nöfn væru eingöngu höfð til að skamma fólk og það væri til dæmis fyllilega rétt að hann sjálfur (sem heitir bara einu nafni) væri kallaður Úlfur Irene Sigríður þegar hann hefði brotið eitthvað af sér.

Hvernig ætli annars standi á því að börn eru gjarna kölluð öllum sínum nöfnum (allavega skírnarnöfnum) þegar þau eru skömmuð eða hastað á þau? Ég veit að ég gerði þetta sjálf (og á til að gera enn) og það kemur fyrir, þá sjaldan einhver kallar mig Nönnu Valgerði, að mín fyrsta hugsun er ,,hvað gerði ég nú af mér?"