Ketill flatnefur og Emil í Kattholti

Svo ég svari nú fyrir mína parta spurningunni sem Blaðið segir að margir bíði spenntir eftir að vita svarið við, þá er best að taka (leiðréttan) forsetann til fyrirmyndar og vísa í Ketil flatnef.

Lasagnað tókst ágætlega þótt ég þyrfti að stytta suðutímann á kjötsósunni töluvert af því hvað ég kom seint heim úr vinnunni. Auk þess fann ég ekki þvinguna sem heldur pastavélinni fastri við borðið og þurfti að beita nokkrum fimleikum við pastagerðina - en þetta tókst nú allt saman. Sauðargæran borðaði slatta, þó ekki jafnmikið og hann hafði ætlað sér og sagðist vera alveg saddur. Var samt fljótur að gleyma því þegar hann fann afganginn af piparkökunum sem við bökuðum fyrir jólin, gerði sér lítið fyrir og tæmdi dósina. Stakk meira að segja hausnum ofan í hana í lokin og lét sem vind um eyru þjóta þegar hann var minntur á hvernig fór fyrir Emil í Kattholti.

Ég er alvarlega að hugleiða að gera nákvæmlega ekki neitt um helgina. Nema náttúrlega fjögurra ára afmælið hans Dags frænda míns, gamlar frænkur klikka nú ekki á svoleiðis. Æi, og svo er víst einhver þýðing sem ég þarf að fara að setja meiri kraft í ...