Draumamaðurinn

Ég er búin að komast að því að mig vantar eskort.

Ekki svona gigóló frá einhverri eskortsörvis, neinei (það er alltönnur deild og ekkert út af slíku sem ég er að plana Afríkuferð sem er heldur ekki til Kenía þangað sem mér skilst að miðaldra þéttvaxnar evrópskar konur streymi til að leita sér að svoleiðis þjónustu).

Nei, það sem mig vantar er reffilegur miðaldra maður, svona þokkalega pen og próper (samt ekkert um of svo hann sé ekki of áberandi úr fasa við mig, sem er ekkert endilega rosalega pen og próper) til að vera borðherra þegar ég fer í veislur og svona. Fólk sem á ekki maka (eða ,,engan sérstakan maka" eins og ein gömul samstarfskona mín orðaði það svo eftirminnilega) vantar stundum svoleiðis.

Ég geri nú ekkert miklar kröfur. Löngu hætt að svipast um eftir huggulegum og liprum iðnaðarmanni til að kúra með í sófanum (margbúin að auglýsa eftir slíkum á þessum vettvangi með engum árangri). Vantar bara mann sem drekkur ekki sér til óbóta, reykir ekki (eða ekkert að ráði) og kann að meta góðan mat. Má vera samkynhneigður. Eða ókynhneigður, enda bara til brúks í veisluhöldum og öðru útstáelsi.

Ekkert verra að hann væri skotveiðimaður því að ég hef lengi verið á höttunum eftir svoleiðis, hlunnindanna vegna. Og ef maðurinn skyldi eiga bíl tæki ég því einkar vel ef hann væri til í að skutla mér til dæmis í Kópavoginn þá sjaldan ég á erindi í slík pláss (ég þarf reyndar merkilegt nokk að leggja leið mína þangað á morgun en er búin að redda fari) - en það er ekki skilyrði frekar en þetta með skotveiðarnar.

Þetta er draumamaðurinn minn.