Af vandamálum

Það er vandlifað í veröldinni; skyndilega er mitt helsta vandamál ekki fullir kassar út um alla íbúð, heldur tómir kassar. Ekki reyndar út um alla íbúð en þeir fylla eitt herbergi ... jæja, þetta mundi nú teljast til auðleystari vandamála, ég ætla að ráðast á fjandans kassana á eftir með hníf að vopni.

Ég þooooli ekki blikkandi jólaseríur. Einn nágranni minn er einmitt búinn að setja svoleiðis í gluggann hjá sér. Blasir við héðan úr bráðabirgðaskrifstofu minni við borðstofuborðið. En svona vandamál er víst auðleyst líka; ég sný tölvunni um 90° og sný baki í blikkið. (Reyndar var ég að átta mig á þvi að það er til enn einfaldari lausn; ég dró gardínurnar fyrir gluggann.)

Ef öll vandamál væru nú svona auðleyst. Næst er Stóra sófaleysisvandamálið. Það krefst ferðalaga í húsgagnaverslanir og því nenni ég ekki núna. En þarf samt að leggja á mig næstu daga ...

Svo get ég farið í pollýönnuleik og þakkað fyrir öll vandamálin sem ég þarf ekki að stríða við. Til dæmis hef ég ekki gert mig seka um tæknileg mistök í neinu. Öll mín mistök eru frekar ótæknileg.

Ég hef heldur ekki skíttapað í prófkjöri og þarf ekki að fara í fýlu og segjast vera hætt að vera memm.

Það er nú gott.