(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=void 0!=f?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(void 0==f)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=0=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; 0=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&0=b&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

31.12.08

Í skaut aldanna (er ekki annars einhver hugsanavilla í því?)

Áramótapistill, já. Jahá.

En hefðir eru hefðir og þessvegna reyni ég.

Ég sé ekki eftir 2008 í aldanna skaut með neinum sérstökum söknuði, nei. Þetta var að mörgu leyti búið að vera mér mjög erfitt ár áður en bankahrunið og kreppan og það allt kom til. Það er af ástæðum sem ég hef ekkert rætt hér og mun ekki gera; því fer nefnilega fjarri að ég opinberi hér allt sem gerist í mínu lífi eins og mér finnst sumir lesendur mínir ganga út frá. Það er alveg hægt að skrifa persónulegt blogg án þess að vera of persónulegur.

Í rauninni er margt núna mun bjartara en það var í vor og sumar hvað mig varðar.

Það sama verður víst ekki sagt um íslensku þjóðina í heild og ég þarf víst ekkert að fara nánar út í það. Þetta verður andskotanum erfiðara en verst af öllu ef maður stendur svo uppi með það á endanum að ekkert breytist. Að þeir sem settu Ísland á hausinn halda peningunum og þeir sem gerðu ekkert til að koma í veg fyrir það halda völdunum.

En líklega verður það samt niðurstaðan á endanum.

Það er brekka, þetta líf.

En svo ég fleyti nú ofanaf í mínu lífi á árinu - jú, ég gerði náttúrlega mitt til að eyða og spreða. Fór í fjórar utanlandsferðir, þar af eina til annarrar heimsálfu, og svo í vínsmökkunarferð til Ítalíu. Það verður bið eftir fleiri svoleiðis lúxusreisum. En þetta var allt mjög skemmtilegt og maður verður þá bara að lifa á minningunum úr slíkum ferðalögum á næstu árum á meðan maður liggur skjálfandi í tjaldi norður í Skagafirði ... eða nei, andskotinn, Skagafjörðurinn er fínn en frekar sit ég heima en sofa oftar í tjaldi. Orðin of gömul til þess og hef auk þess þá pottþéttu afsökun að nú þarf ég að vera tengd við rafmagn á nóttunni.

Allt í góðu gengi í vinnunni, skemmtileg verkefni, góður andi og auðvitað rífandi velgengni - bækur seldust eins og heitar lummur þrátt fyrir hrun og volæði. Og vitað mál að mín spesíalítet (matreiðslu- og kynlífsbækur) seljast ljómandi vel í kreppu. Ég er svo að vinna í nýrri matreiðslubók sem ég held að verði algjörlega frábærlega brilljant, þótt ég segi sjálf frá; meira um hana seinna.

Ég er náttúrlega orðin roskin og stirð og úr mér gengin dálítið en þó við þokkalega heilsu miðað vil aldur, lifnaðarhætti og holdafar. (Svona fullyrðing verður ábyggilega til þess að ég fæ hjartaáfall innan skamms, samanber þegar ég sagði í áramótapistli að ég yrði ábyggilega að vinna áfram hjá Fróða nema einhverjum dytti sú firra í hug að flytja fyrirtækið upp á Höfða. Innan við þremur vikum seinna fluttum við upp á Höfða.) En ég (eða barnabarnið sko) er náttúrlega komin á þann aldur að ég gæti vel verið orðin langamma. Svo að líklega fer ég nú að komast á breytingaskeiðið hvað úr hverju.

Þetta fer allt einhvernveginn á endanum.

Gleðilegt ár.

|