Nostalgíudagurinn

Ég þurfti að fletta upp í gömlum bloggfærslum áðan og rakst á það sem ég hefði skrifað þennan dag (2. júlí) fyrir 5 árum. Skoðaði að gamni færslur frá þessum degi öll árin sem ég hef bloggað og það kom í ljós að öll árin nema eitt var ég í einhverri nostalgíu, hvernig sem á því stendur. Kannski er ég svona nostalgísk. Brot úr færslum síðustu 5 ára koma hér.

2003 var ég semsagt að tala um þau skipti sem ég hef lent í lífsháska í umferðinni:
Einu sinni sem farþegi í bíl sem fór út af í Bólstaðarhlíðarbrekkunni og stöðvaðist eftir mikil loftköst, nokkru áður en hann lenti á veggnum á Húnaveri, þar sem einmitt stóð yfir dúndrandi dansleikur (sem ég var á leiðinni á, og fór reyndar á þegar ég var búin að fullvissa mig um að enginn væri illa slasaður - bílstjórinn slasaðist í andliti, strákurinn í framsætinu slapp af því að hann var í svo þéttum faðmlögum við stelpu í aftursætinu (ekki mig) að hann tók ekki einu sinni eftir útafakstrinum fyrr en í þriðja loftkasti).

Árið eftir var ég stödd fyrir norðan og hafði gengið út í bæ:
Eitt fannst mér samt áberandi; engir krakkar úti að leika sér. Á svona sumardegi var allt fullt af krökkum úti. Kannski eru engir krakkar hér niðri í bæ lengur. Kannski eru krakkarnir uppi á hæðum (þar sem hét ,,nýja hverfið" fyrir 30 árum) enn að leika sér í fallin spýtan, sto, yfir, 1-2-3-4-5 Dimmalimm, einn tveir í flösku (eða var það eitur í flösku? ég get svarið að ég var aldrei viss), eltingaleik, vink vink í pottinn, parís, stórfiskaleik, hlaupa í skarðið ... Kannski ekki samt. Kannski kann enginn þessa leiki lengur.

2005 hafði ég verið við jarðarför fyrir norðan og það skilar sér í færslunni:
Nema að fyrir norðan var ég að skoða mynd sem tekin var á sjötugsafmæli ömmu minnar fyrir fjörutíu árum, á sólríkum júlídegi fyrir sunnan íbúðarhúsið í Eyhildarholti; þar eru afi minn og amma með börnin sín ellefu, tengdabörnin og öll barnabörn sem þá voru fædd, sjálfsagt hátt í þrjátíu. Og það rann allt í einu upp fyrir mér að núna er ég orðin eldri en allt þetta fólk var þá, nema auðvitað amma og afi. Og mér fannst það svo gamalt þá ...

2006 er svo engin nostalgía, bara þessi kryptíska færsla:
The thick plottens
Það er afskaplega fátt sem kemur mér á óvart nú orðið.
En það gerist þó af og til.

Og í fyrra var ég líka fyrir norðan (hmm, það er skýringin á nostalgíunni, ég er mjög gjarna fyrir norðan 2. júlí) og labbaði út í bæ með tveimur börnum:
Og það rann upp fyrir mér á leiðinni hvað Krókurinn var nú óskaplega ljótt pláss þegar ég var að alast þar upp og hvað hann hefur þó skánað.
Ég (á hundrað og átján stöðum á leiðinni): -Krakkar, vitið þið hvað var hér þegar ég var á ykkar aldri?
Krakkarnir í kór: -Möl og grjót.
Ég: -Og drullupollar.

Þetta var nostalgía dagsins 2008.