Ólifuð ævi, samdráttur og Stjáni bróðir

Hagstofan segir mér að ólifuð meðalævi mín sé 33 ár. Eða þannig.

Hljómar kannski ekkert rosalega langt en þegar ég hugsa 33 ár aftur í tímann ... almáttugur, þá var ég átján ára og nýfarin að komast inn í Sjallann. Sjónvarpið var svarthvítt og fór í sumarfrí í júlí, ég bakaði pizzu í fyrsta skipti, Stjáni bróðir var vinsæll drykkur, verðbólgan var einhversstaðar á fjórða eða fimmta tug prósenta, mikill samdráttur í einkaneyslu (ég sé að nú er gjarna talað um ,,mesta samdrátt síðan 1975" - sem sagt, allt í kaldakoli.

Sagan endurtekur sig (nema hvað sjónvarpið varðar og ég vona að það verði aldrei svo mikil kreppa að Stjáni bróðir skjóti aftur upp kollinum).

En það getur ýmislegt gerst næstu 33 árin.