(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=f!=void 0?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(f==void 0)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=e>0?new b(e):new b;window.jstiming={Timer:b,load:p};if(a){var c=a.navigationStart;c>0&&e>=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; c>0&&e>=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.chrome.csi().startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a==null&&window.gtbExternal&&(a=window.gtbExternal.pageT()),a==null&&window.external&&(a=window.external.pageT,d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.external.startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a&&(window.jstiming.pt=a)}catch(g){}})();window.tickAboveFold=function(b){var a=0;if(b.offsetParent){do a+=b.offsetTop;while(b=b.offsetParent)}b=a;b<=750&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

23.4.08

Mikið hafa fatlaðir það gott ...

Þegar ég geng um Bankastrætið upp úr átta á morgnana verð ég allaf voða glöð að sjá hvað fatlaðir Íslendingar eru vel settir fjárhagslega, svona upp til hópa.

Þetta sé ég á því að fatlaðrabílastæðin tvö beint á móti Kaffitári eru alltaf undirlögð af stórum, nýlegum jeppum og öðrum flottum bílum. Kannski fatlaðir séu með einhvern kaffihitting á hverjum morgni þarna.

Til dæmis í morgun þegar ég gekk hjá, þá voru jeppar í báðum stæðunum og sá stærri var meira að segja með einhvern sex eða átta metra langan kajak (eða kanó, ég man aldrei hvort er hvort) á þakinu. Svo að fatlaða fólkið sem á bílinn getur ekki bara keyrt út um guðsgræna náttúruna (og í kaffi í Bankastrætinu), heldur farið á kajakinum sínum (eða kanóinum) allt mögulegt sem það mundi ekki komast annars.

Ég gladdist í hjartanu yfir þessu.

Reyndar hafði bæði þetta fólk og það á hinum bílnum gleymt að setja fatlaðramerkið í gluggann en það hljóta að hafa verið mistök því að öll hin bílastæðin þarna í lengjunni voru auð og þótt komi fyrir að einhverjir kærulausir ófatlaðir freistist til að leggja í fatlaðrastæði þegar ekkert annað er autt er það ekki gert bara til að vera fimm eða tíu metrum nær dyrunum á Kaffitári, er það?

Í gær þegar ég var að labba framhjá var annað stæðið autt (jeppi í hinu) en í því að mig bar að kom bíll aðvífandi - reyndar ekki jeppi - og var lagt á ská í stæðið svo að hann stóð hálfur út í götuna. Konan sem vatt sér út úr honum og skálmaði rösklega á háu hælunum inn í Kaffitár var reyndar ekkert sýnilega fötluð en sennilega eitthvað hugfötluð miðað við hvernig hún lagði. En hún hafði líka gleymt fatlaðramerkinu sínu.

Andartaki síðar kom stór sendiferðabíll niður Bankastrætið og átti í verulegum erfiðleikum með að komast framhjá. Ég var að hugsa um að skjótast inn á Kaffitár og segja fötluðu konunni að hún yrði líklega að leggja bílnum aðeins betur, en í því slapp sendiferðabíllinn framhjá og ég ákvað að láta hana í friði með sína fötlun.

En það er semsagt gott að sjá hvað fatlaðir eru vel settir hér og bílastyrkirnir þeirra háir. Hlýtur að vera.

|