Gleðilegt sumar og þakka fyrir veturinn

Ég held ég gefi engar sumargjafir í ár, nema þá sjálfri mér. Var reyndar að hugsa um að kaupa þá gagnmerku bók Dýrin kúka (hljóðbók og sturtað niður á síðustu blaðsíðu) í sumargjöf handa Sauðargærunni en þegar ég fletti bókinni sá ég að hún væri líklega of smábarnaleg fyrir hann og líkleg til að móðga dreng á sjöunda ári upp úr skónum. Auk þess var brandarinn frekar klénn.

Þannig að þau systkinin fá líklega ekkert, ég er hvort eð er nýbúin að gefa drengnum gjafir eftir heimkomu úr utanlandsferðum (og systir hans fékk jú utanlandsferð). Enda hef ég verið minnt oft og rækilega á það af einkasyninum að HANN hafi sko ekki fengið neinar sumargjafir á sínum tíma.

En kommon, barnabörnin eru sérkapítuli. Auk þess færði ég drengnum langþráðan fez frá Marokkó. Fez keyptan í borginni Fez. Fez í öðru veldi, eins og hann sagði. (Hér átti að koma mynd af téðum fez en Blogger er í óstuði og vill ekki birta hana þessa stundina.)

En gleðilegt sumar, semsagt. É