Meira andskotans rigningarslagviðrið sem búið er að vera í dag. Ég hætti upp úr þrjú eins og ég ætlaði mér og gekk út á strætóstöð. Slagviðrið stóð beint aftan á mig og þótt þetta sé ekki langt var ég orðin gegnblaut upp á rass þegar þangað kom. Strætó var náttúrlega nýlega farinn og ég þurfti að bíða þarna í nærri korter.

Það voru hjólför í malbikinu á Höfðabakkanum og í þeim runnu náttúrlega lækir. Sumir bílstjórarnir pössuðu sig á því að aka ekki í hjólförunum og gusuðu ekki neitt. Aðrir óku í hjólförunum og gerðu sér sérstakt far um að gusa sem mest. Þeir óku líka yfirleitt áberandi hraðar. Ég er ekki með það á hreinu hvort þeim var bara slétt sama eða hvort þeir voru að leggja sig fram um að ausa vatni yfir miðaldra konur að bíða eftir strætó en það var þá allavega vel heppnað hjá þeim. Ég stóð innst í strætóskýlinu og þaðan eru allavega fimm metrar út á götu en samt tókst sumum að gusa alveg slatta af vatni yfir mig.

Ég blotnaði semsagt bæði að aftan og framan. Varla þurr þráður á mér þegar ég kom heim.