Ég er búin að missa heyrnina á vinstra eyranu. Útvortis sko. Aftur á móti heyri ég allt sem gerist inni í hausnum á mér rosalega vel. Hljómar þetta eins og ég sé geðklofi og heyri raddir innra með mér? Já, ég veit það. En ég get til dæmis ekki tuggið epli af því að það heyrist svo rosalega hátt í því. En ef ég er að tala í síma og set heyrnartólið við vinstra eyrað heyri ég ekki neitt. Nema kannski ef sá sem ég er að tala við færi að öskra en það hefur enginn gert enn. Ég var í klippingu áðan og heyrði bara helminginn af því sem hárgreiðslukonan sagði; þegar hún var að klippa í vinstri vanganum heyrði ég tæpast orðaskil.

Þetta hefur komið fyrir mig áður en þá missti ég heyrnina á báðum eyrum í einu og fékk hana ekki aftur fyrr en eftir nærri mánuð. Mjög sérkennileg upplifun og ég met núna heyrnina mun meira en ég gerði áður. Reyndar var ég ekki alveg heyrnarlaus en það var vonlaust fyrir mig að fylgjast með samræðum fólks eða horfa á sjónvarpsfréttir, til dæmis. Og svo gat ég náttúrlega ekki borðað epli í mánuð ...

Þetta er einhver stífla í kokhlustinni sem veldur þessu, eða það var allavega málið þarna um árið og kom þá líka í tengslum við einhverja flensu eða kvefpest. Þetta bjargast svosem af því að það er allt í lagi með hitt eyrað. Frekar óþægilegt samt.Ég hef verið að reyna að blása stíflunni út en það hefur ekki gengið enn þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir. Ef þið sjáið konu sem klípur saman nasirnar á sér og tútnar út í framan af því að hún er að reyna að blása úr kokhlustunum, þá er það ég.

Annars man ég að ég fylgdi einu sinni afa á Heyrnar- og talmeinastöðina af því að hann hafði skyndilega misst heyrn á öðru eyranu. Hjúkkan leit inn í eyrað, sótti töng og dró út stærðar bómullarhnoðra. Sagði afa svo að fjárfesta í þartilgerðum eyrnapinnum og hætta að hreinsa á sér hlustirnar með bómull vafðri um eldspýtu.

Ég er ekki með bómull í eyranu.