Bjartsýni maðurinn, svartsýni maðurinn, ég og Davíð

Ég talaði áðan lengi við einn bjartsýnasta mann sem ég þekki.

Hann var svartsýnn.

Í gær talaði ég lengi við einn svartsýnasta mann sem ég þekki að einkasyninum undanskildum.

Hann var nú frekar svartsýnn líka.

Persónulega er ég að reyna að vera svartsýn því að ég veit að það er ákaflega raunsætt og mig langar dálítið að vera raunsæ stundum. Það er skynsamlegt. En það gengur illa og ég er búin að komast að þeirri niðurstöðu að ég sé líklega bara svona fjári ligeglad.

Samt er ég að hugsa um að rölta í bæinn og mótmæla Davíð Oddssyni. Það er eiginlega ekki hægt annað. Svo nota ég jafnvel tækifærið og mótmæli ýmsu öðru í leiðinni því ekki er nú Davíð eini vondikallinn, ónei.

Það eru alveg takmörk fyrir því hvað er hægt að vera ligeglad.