Margir heitir matar

Í framhaldi af því sem ég var að velta fyrir mér hér á dögunum um eintölu og fleirtölu á matarorðum, þá ætla ég að setja hér klausu sem ég rakst á í Kvennafræðara Elínar Briem, útgáfunni frá 1911:

,,Venjulega eru til miðdegisverðar borðaðir tveir matar og er þá ýmist eftir því sem heimilissiður er að skeiðamaturinn er borðaður á undan eða á eftir, en ávalt eru samt sætir grautar og skyr borðað á eftir. Stundum er maturinn borðaður þannig, að skeiðamatur og át er borðað hvað með öðru, svo sem baunir og kjöt. Í samsætum og veizlum, þegar borðaðir eru margir heitir matar, er þeim raðað ýmislega, en þó eru nokkrar reglur fyrir því, þannig að ef súpa er borðuð, er hún ávalt yfrst, því næst er í röð hvað á eftir öðru fiskmatur, grænmeti, kjötmatur og síðast eftirmatur (búðingar, ávextir eða kökur). Ef fleiri matar eru hafðir, er þeim raðað inn á milli."

Í næsta matarboði hjá mér verða því ekki margir réttir, heldur margir matar. Og mörg át.