Jónsmessunæturdraumur

Ég svaf á Jónsmessunótt. Eins og ég hef oftastnær gert síðustu þrjátíu og eitthvað árin. Sæmilega vel meira að segja, miðað við hvernig ég sef yfirleitt þessa dagana. En það stendur líklega allt til bóta, allavega er búið að boða mig í mátun fyrir svefnöndunargrímuna (eða hvað það nú heitir) í næstu viku. Þannig að kannski verð ég farin að vakna úthvíld og blómleg upp úr miðjum júlí. Það væri nú ágætt.

Mér tókst þó að halda mér vakandi yfir Lost í gær. Ekki að ég væri miklu nær um hvað var að gerast en þótt ég hefði dottað tuttugu sinnum eins og stundum gerist ...

Svo dreymdi mig Jónsmessunæturdraum. Hann var hvorki um ísbirni né rollur, þó nær rollum. Ég var samt stödd í Skagafirði og það var maður í honum sem ég hef sjaldan hugsað til síðan ég hætti að vaka á Jónsmessunótt.