Hnignun millahverfisins

Ég skrifaði í fyrra um fasteignaverðið hér í grenndinni, einkum þó í nýja húsinu sem blasir við út um gluggann á vinnuherberginu mínu.

En eitthvað er status millahverfisins líklega farinn að dala. Allavega gengur hvorki né rekur að selja þessar íbúðir, sjö eða átta standa auðar nú ári seinna - reyndar var búið að flytja inn í einar tvær þeirra en nú standa þær allt í einu auðar. Fermetraverðið reyndar komið niður fyrir fjögur hundruð þúsundin. Philippe Starck-klósettin virðast ekki duga. Ekki heldur útsýni yfir á svalirnar hjá mér (og alla leið inn á bað ef ég gleymi að loka svalahurðinni). Reyndar búið að taka verðið út í sumum auglýsingum, sem líklega þýðir ,,plís, gerið tilboð, við verðum að fara að losna við þessar íbúðir".

Í haust var þetta að verða dálítið eins og Rear Window - enginn dró fyrir og ég gat fylgst með lífi nágrannanna í hvert skipti sem ég leit upp frá tölvuskjánum. En nú standa íbúðirnar þar sem mest var að gerast tómar. Ekki að ég hafi séð neitt merkilegt svosem, hvorki morð né annað. Enda enginn Hitchcock hér á sveimi.