(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=f!=void 0?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(f==void 0)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=e>0?new b(e):new b;window.jstiming={Timer:b,load:p};if(a){var c=a.navigationStart;c>0&&e>=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; c>0&&e>=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.chrome.csi().startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a==null&&window.gtbExternal&&(a=window.gtbExternal.pageT()),a==null&&window.external&&(a=window.external.pageT,d&&c>0&&(d.tick("_tbnd",void 0,window.external.startE),d.tick("tbnd_","_tbnd",c))),a&&(window.jstiming.pt=a)}catch(g){}})();window.tickAboveFold=function(b){var a=0;if(b.offsetParent){do a+=b.offsetTop;while(b=b.offsetParent)}b=a;b<=750&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

13.3.08

Um höfunda og heimildir

Ég er búin að vera að lesa töluverðan hluta af Hæstaréttardómnum í Hannesarmáli (Halldórsmáli?) og ég verð að segja að eftir að hafa skoðað ýmis af dæmunum þarna finnst mér þetta hárréttur dómur. Auðvitað hljóta minningabækur Halldórs og annað sem hann lét eftir sig alltaf að verða aðalheimildin um stóran hluta ævi hans, auðvitað fer ekki hjá því að sá sem skrifar um Halldór noti þær heimildir grimmt - en það er ekki sama hvernig það er gert og um það snýst málið að mínu viti.

Og ef einhverjum finnst í lagi að gera þetta svona - taka upp langar klausur með sterkum höfundareinkennum, án gæsalappa eða tilvísana en meira og minna orðréttar, víkja við stöku orðum, sleppa einhverju og bæta öðru við (aldrei til neinna bóta upp á stílinn þó) og birta þetta sem sitt höfundarverk eða að minnsta kosti þannig að engin leið sé að sjá hvað er hvurs - ef þetta er í lagi, ja, hvað er þá ekki í lagi? Hvar liggja mörkin - eða eru engin mörk?

Fyrir nokkru gerðist það að birtar voru á vefsíðu nokkurri langar klausur (heilar flettur) úr Matarást, orðréttar að mestu en orðalagi þó svolítið breytt, öllu minna en t.d. í fyrstu klausunni í Hannesardómnum. Þess var (stundum) getið fyrir neðan að heimildin væri Matarást og þeir sem ábyrgð báru á síðunni virtust telja það duga. Ég hafði samband og bað um að þetta yrði tekið út. Það var gert samstundis en mér skildist að fólk hefði talið sig standa hárrétt að málum, sú sem sá um þetta ,,er með sínar upplýsingar ofan úr Háskóla Íslands, nákvæmlega þær sem hún hefur stuðst við þegar hún hefur skrifað ritgerðir sínar."

Ég taldi það firru en nú sé ég að hún hefur líklega verið nemandi Hannesar. Hélt reyndar að konan hefði verið í íslensku en trúi því varla að Eiríkur bróðir leiðbeini sínum nemendum svona um ritgerðasmíð.

|