Millahverfið

Ég er alltaf að sjá það betur og betur hvað ég gerði mikil reyfarakaup þegar ég keypti hér á Grettisgötunni.

Fyrir utan það náttúrlega hvað mér líkar vel hérna.

Ég keypti í haust á 214 þúsund krónur fermetrann. Nú er verið að auglýsa allar íbúðirnar hér í næsta húsi við mig - mér sýnist verðið á þeim yfirleitt vera um 425 þúsund á fermetra.

Ókei, það er reyndar ekki Philip Starck-klósett hérna. Og svalirnar eru útfrá baðherberginu og snúa í norður. En samt ...

(Það er reyndar einmitt hægt að sjá téðar svalir á neðstu myndinni í fasteignaauglýsingunni, það eru þær efri á græna húsinu.)

Annars sá ég eitt þegar ég var að skoða fasteignaauglýsingar áðan (nei, ég er ekki í neinum fasteignahugleiðingum, var bara að athuga hvort væri ekki farið að auglýsa íbúðirnar í nágrannahúsinu): Fyrir tæpum tveimur árum rak ég augun í algjöra draumaíbúð (eða hún var það fyrir mig) í fasteignaauglýsingu. Ég var ekkert í neinum íbúðaskiptahugleiðingum þá en fór samt að velta því fyrir mér hvort ég réði við að kaupa hana. Hún kostaði 25 millur. Eftir að hafa lagst rækilega undir feld var ég komin að þeirri niðurstöðu að ég gæti þetta líklega en þegar ég fór að athuga málið hafði íbúðin selst daginn áður.

Núna sá ég þessa íbúð auglýsta aftur. Ekkert búið að gera við hana það ég gæti séð. Það voru settar 45 milljónir á hana.

En þegar ég fór að skoða nýju myndirnar af íbúðinni fannst mér hún einhvern veginn ekki líkt því eins spennandi lengur. Ég er ekki einu sinni viss um að ég væri til í að borga 25 milljónir fyrir hana núna.

En ... búhú ... ég hefði getað grætt 20 millur ...