Fúddandfönn

Það var einhver að spyrja mig að því í gær hvort ég ætlaði ekki út að borða á Food and Fun. Ég sagði nei, langar ekki núna. Og þegar ég hugsaði málið betur komst ég að þeirri niðurstöðu að ég er eiginlega búin að fá hundleið á konseptinu. Reikna samt með að kíkja á kokkakeppnina á morgun.

Ég hef farið þónokkuð oft út að borða á Food and Fun á undanförnum árum. Og ég held að í að minnsta kosti tveimur þriðju tilvika hafi ég hugsað þegar máltíðinni lauk annaðhvort ,,þetta hefði ég alveg eins getað gert sjálf“ eða ,,þetta geta nú kokkarnir hér sjálfir gert að minnsta kosti jafnvel“. Reyndar eru það auðvitað í flestum tilvikum íslensku kokkarnir sem standa sveittir í eldhúsinu, þessir frægu eru annað að dunda sér (þetta er auðvitað alls ekki algilt þótt sumir hafi verið mjög partíglaðir gegnum árin).

Auðvitað hef ég líka stundum fengið mjög góðan mat, annaðhvort væri nú. En þó bara einu sinni verulega eftirminnilegan.

Það er sumstaðar hægt að fá afskaplega góðan mat á þokkalegu verði þessa dagana, mikil ósköp. En það er happdrætti. Ég hitti menn áðan sem ekki voru mjög ánægðir með mat sem þeir fengu í gærkvöldi, fiskurinn ofeldaður og lambakjötið ekkert sérstakt - sem reyndar er kvörtun sem ég hef mjög oft heyrt gegnum árin, fólk verður oft fyrir vonbrigðum með lambakjöt á Food and Fun, finnst erlendu kokkarnir ekki kunna á það.

Reyndar finnst mér þegar ég hugsa málið að þeir réttir sem ég man eftir að hafa smakkað á Food and Fun og var hrifnust af hafi ekki verið gerðir úr íslensku hráefni - og það hefur akkúrat ekkert með gæði hráefnisins að gera, heldur að í þeim tilvikum voru kokkarnir að vinna með eitthvað sem þeir gjörþekktu en ekki eitthvað nýtt eins og t.d. íslenskt lambakjöt eða skyr. Þar standa íslenskir kokkar þeim einfaldlega framar.

Það er alls ekki dýrt að fara út að borða á Food and Fun. Fjögurra til fimm rétta máltíð með þokkalegu víni, kaffi og kannski líkjör eða koníaksglasi á eftir kostar 18-20.000 fyrir tvo (jú, ókei, það er dýrt - en alls ekki miðað við hvað það kostar að fá sér ómerkilegan örbylgjuupphitaðan pastarétt og flösku af víni hússins á vinsælum veitingastað við Laugaveg, svo dæmi sé tekið). En fyrir þann pening get ég útbúið tíu rétta sælkeramáltíð fyrir fjóra, sérvalið vín með svo til hverjum rétti og alles - og haft að auki ánægjuna af því að elda. Svo að ég held ég geri það frekar.

More food, more fun.

Þó ekki núna um helgina, ég er boðin í mat aldrei þessu vant.