Höfundarlaun og gourmet-kettir

Og svo er ég ekki fyrr búin að fullyrða að ég eigi aldrei erindi í bankann minn nú orðið en ég kem heim og finn bréf sem ég þarf sennilega að gera mér ferð í bankann út af; höfundarlaunaávísun frá ameríska útgefandanum mínum sem ég þarf að fá skipt áður en ég týni henni eins og síðustu ávísun (eða ég held að ég hafi týnt henni, man allavega ekki eftir að hafa farið með hana í banka).

Ekki að þetta sé neinn stórpeningur, síst af öllu eins og dollaragengið er núna - en meira en ég fæ fyrir sumar af bókunum mínum og óþarfi að glopra þessu úr höndunum á sér. Dugir til að borga jólasteikina ...

Jólasteikin, já. Hún er ekki fullákveðin enn. Boltastelpan vill andabringur og það er svosem vel líklegt að það verði, það er allavega eitthvað sem öllum líkar (nema kannski Sauðargærunni, sem er búinn að lýsa því yfir að hann vilji hvorki kjöt né fisk í jólamatinn). En systir hans er mikið fyrir andabringur, ekki síður en Breki (annar af skrifstofuköttum Forlagsins), sem sat á stól við hliðina á mér í hádeginu og gúffaði í sig bita af franskri andabringu sem ég var að tína í hann. Fúlsaði þó við rauðkálinu sem ég bauð honum með.