Kópavogsferðir og meik

Haldiði ég hafi ekki þurft í Kópavoginn í morgun í annað skiptið á nokkrum dögum. Ætlaði ekki að taka neina sénsa og tók leigubíl. Leigubílstjórinn villtist ...

Hér einu sinni var ég búin að koma öllu svo vel fyrir: Ég bjó á Skólavörðuholtinu, vann á Bræðraborgarstíg/Seljavegi og öll þjónusta sem ég þurfti var í leiðinni: Læknirinn, tannlæknirinn, pósthúsið, bankinn ... Svo lenti ég upp á Höfða, illu heilli, og þegar ég kom aftur í Vesturbæinn var ýmislegt farið úr skorðum: Bankinn farinn af Vesturgötunni vestur á Hagatorg (ekki þar fyrir, ég á aldrei erindi þangað nú orðið), tannlæknirinn fluttur í Kópavoginn, heimilislæknirinn að vísu enn á Vesturgötunni en farinn að taka upp á að senda mig til sérfræðinga uppi í Mjódd. Pósthúsið er reyndar enn á sínum stað.

Og ég farin að vinna aukadjobb sem jafnvel kalla á að ég mæti í myndatöku í Kópavogi. Veit ekki hvar þetta endar.

Ég var annars sminkuð fyrir þá myndatöku; eins og ég hef áður sagt er mér meinilla við svoleiðis en sú sem sminkaði mig hafði oft gert það áður og vissi að ég vil sem allraminnst meik og engan maskara. Hún talaði mikið um hvað ég væri með góða húð og varð mjög undrandi þegar ég sagði eins og var að ég notaði ekkert á hana - engin krem eða neitt, og hef aldrei gert. Kannski ef ég hefði nú notað eitthvað af þessum fínu kremum sem eiga að gera mann svo unglegan liti ég út fyrir að vera tuttuguogfimm ...