Rummy, Saddam og Skagfirðingar

Það er ekki ólíklegt að ég hafi nefnt það áður en alltaf þegar ég sé Donald Rumsfeld í sjónvarpi - það verður víst sjaldnar héðanaf - þá detta mér í hug Vesturíslendingarnir sem voru að koma í Djúpadal til að heimsækja Stebba frænda þegar ég var krakki. Ekki að hann sé endilega líkur neinum þeirra - Sigga frá Sæpress eða hvað þeir nú hétu, blessaðir - en það er eitthvað svo óendanlega miðvesturamerískt við hann, rétt eins og þá. Veit þó ekki til þess að hann sé ættaður úr Blönduhlíðinni, held að hann sé af norðurþýskum ættum.

Ég fæ samt aldrei á tilfinninguna að hann sé skyldur mér, eins og þegar ég sé mynd af Saddam Hussein bregða fyrir. Það er að segja eins og hann er núna, ég tók aldrei eftir þessu áður fyrr, en mér finnst hann alltaf vera einn af frændum mínum úr föðurætt. Af Skatastaðaættinni nánar tiltekið. En ég veit ekki til að Sveinn langafi eða neinn ættingi minn hafi verið að þvælast í Mesópótamíu á fjórða áratugnum svo að það stemmir víst ekki.

Það er samt ekkert út af ímyndaðri frændsemi sem mér finnst hreint grábölvað að það eigi að fara að hengja karlinn. Ég er bara almennt frekar á móti því að drepa fólk. Líka þótt það hafi þannig séð til þess unnið, allavega ef lög Hammúrabís gilda enn í Írak.

Þegar ég sé George W. Bush dettur mér aftur á móti enginn í hug. Ekki nokkur einasti maður ...