Þau voru söm við sig.

Uppáhaldstengdasonurinn (um leið og sest var að borðum): -Jæja, er ekki best að byrja á kvörtunununm? Það er of mikið af súpu.

Sauðargæran: -Súpan er heit!

Efnafræðistúdentinn: -Baunasúpan er of þunn.

Amman: -SÚPAN ER ÞUNN AF ÞVÍ AÐ Í FYRRA VAR KVARTAÐ YFIR AÐ HÚN VÆRI OF ÞYKK!

Boltastelpan: -Er þetta allt kjötið?

Amman: -Ég keypti 1,7 kíló af saltkjöti og ég tímdi sko ekki að kaupa meira af því að það er svo dýrt. Þið getið bara borðað meiri súpu.

Sauðargæran: -Ég vil meiri ávexti í súpuna mína en það á ekki að vera gulrætur og ekki rófur og ekki kartöflur.

Boltastelpan: -Þetta er samt rosalega góð súpa, amma.

Sauðargæran: -Amma, þú býrð til besta mat í heimi og ég ætla að búa hjá þér þegar ég verð stór. En ég vil ekki borða meira af súpunni minni.

Jamm.

Sauðargæran: -Af hverju heitir þetta sprengidagur?

Amman: -Af því að allir borða svo mikið að maginn á þeim er nærri sprunginn.

Sauðargæran: -Jaaaá. (Fer að skoða magann á ömmu sinni.) -Þú ert ekki að springa.

Amman (reynir að þenja út kviðinn): -Jú, sjáðu bara, maginn er víst að springa.

Sauðargæran: -Nei, hann springur ekki fyrr en maður verður 50 kíló. Þú ert ekki 50 kíló, amma.

Amman: -Nei, ekki nákvæmlega.

Sauðargæran (skoðar kviðinn á frænda sínum): -Hjalti er 50 kíló.

Úbbs.