Hið árlega bollukaffi á Kárastígnum fór ágætlega fram að vanda þótt einhverjir sendu undarlegar afsakanir fyrir því að mæta ekki (,,þvo þvott" - ojá ...). Afgangar ekkert tiltakanlega miklir, samt meiri en ég kemst yfir með góðu móti. Ég er ekkert það mikið fyrir bollur ...

Barnabörnin komu um hádegið og aðstoðuðu við bollubaksturinn. Rúmlega 50 gerbollur og 24 vatnsdeigsbollur eða svo. Sauðargæran var með skelmislegra móti og stríddi bæði systur sinni og ömmu. Henti tuskumúsinni sinni upp á stofuskápinn; ég náði í hana fyrir hann gegn hátíðlegu loforði um að henda nú ekki músinni aftur upp í loftið, enda eru brothættir hlutir uppi á stofuskáp og víðar í stofunni. En um leið og ég afhenti honum músina og gekk fram aftur heyrði ég að hann tautaði: ,,Ég ætla bara að henda henni lítið ..."

Svo tilkynnti hann, að ég held án sérstaks tilefnis: ,,Ég er ekkert lítill. Ég er bara skrítinn."