Þetta er náttúrlega allt hárrétt sem Nornirnar segja um karlmenn og græjur. Maður verður bara að umbera þetta, það er ekkert við því að gera. Samt man ég að mér fannst eiginlega nóg um þegar maður sem ég var einu sinni gift var að keyra mig í flug til Keflavíkur uppúr klukkan fimm að morgni, og börnin bæði grútsyfjuð með í bílnum. Í Hafnarfirði hægir hann allt í einu á bílnum og sveigir inn á bílastæði. Stoppar fyrir framan græjubúð, sveiflar sér út úr bílnum og fer að skoða í gluggann. Heillengi. Klukkan fimm að morgni. Hefði nú eins getað gert það á bakaleiðinni ...

Ekki þar fyrir, ég er sjálf með græjudellu. En hún einskorðast nokkurn veginn við eldhúsgræjur. Ég á reyndar bæði borvél og stingsög og juðara en það er allt af því að hann Villi útmálaði fyrir mér um árið hvað ég yrði miklu betri kvenkostur ef ég fjárfesti í þessum tólum. Það er ábyggilega rétt hjá honum. Ég meira að segja notaði borvélina í gær af því að ég kom því loksins í verk að festa höldurnar á nýja fataskápinn. Það gekk vel, nema ég var náttúrlega búin að týna helmingnum af skrúfunum og þurfti að senda efnafræðistúdentinn í Brynju eftir nýjum.