Það er synd að segja að barnabörnin mín séu tillagagóð þegar móðurbróðir þeirra er annars vegar. Þegar ég spyr Boltastelpuna hvað ég eigi að gefa efnafræðistúdentinum í kvöldmatinn stingur hún gjarna upp á bjúgum af því að hún veit að honum þykja þau mesta óæti. Áðan spurði ég Sauðargæruna sömu spurningar; hann hugsaði sig um andartak og sagði svo: - Ekkert.

Ég skrökvaði því svo að drengnum þegar hann vildi koma heim með mér að það væri ekki hægt þar sem þá fengi hann engan kvöldmat af því að ég hefði farið að ráðum hans og ætlaði ekki að gefa frænda hans neitt. Hann keypti þau rök, enda er hann boðinn ásamt fjölskyldu sinni í svínarif á morgun. Spareribs þurrkrydduð með einhverri góðri Suðvesturríkjakryddblöndu sem ég þarf að útbúa í kvöld og hæggrilluð við óbeinan hita á lokuðu grilli. Brennd og knasandi á jöðrunum en kjötið milli beinanna safaríkt og ótrúlega gott. Guðsgafflamatur. Namm.