Það kannast ábyggilega flestir sem á annað borð elda eitthvað og nota einhvern tíma matreiðslubækur að maturinn lítur hreint ekki alltaf eins út og hann gerir í bókinni. (Ojá, þetta gerist hjá mér líka.) Það geta verið ótal skýringar á því - ein er hugsanlega sú að kokkurinn, ljósmyndarinn og stílistinn hafi beitt einhverjum brögðum til að maturinn komi betur út á mynd. Það geri ég reyndar ekki en það er stundum freistandi. Það er til dæmis ekki auðvelt að taka myndir af ís og mér er sagt að svínafeiti sé ákaflega lík ís á ljósmynd, en ég hef aldrei notað hana. Það er erfitt að mynda kjúkling og þess háttar þannig að hamurinn líti perfekt út en ég neita að nota blöndu af sojasósu og uppþvottalegi (eða hvað það nú er sem á víst að vera gott að nota). Ég vil að maturinn á myndinni sé sem líkastur því sem fólk getur búist við að sjá sjálft ef það fer eftir uppskriftinni og ég vil að það sé hægt að borða hann þegar búið er að mynda hann (sú stefna hefur líka aflað mér ómældra vinsælda á mínum vinnustað). Myndir sem eru of flottar verða líka að ég held oft til þess að draga kjark úr fólki við eldamennskuna, ekki síst ef það hefur reynt að gera réttinn og hann virðist misheppnaður þegar hann er borinn saman við myndina, þótt hann sé það kannski alls ekki.
En það er semsagt margt sem getur orðið til þess að maturinn verði öðruvísi en á myndinni. Jafnvel þótt farið sé eftir uppskrift. Ég var að horfa á þátt á BBC Prime eða BBC Food þar sem fólk eldar fyrir veislu upp úr matreiðslubókum þekktra kokka og fær ráðgjöf hjá þeim símleiðis og réttirnir líta sannarlega ekki alltaf eins út og á myndinni. Ég man líka eftir þætti í BBC Good Food einu sinni þar sem þrír einstaklingar - byrjandi, venjuleg húsmóðir og matreiðsluáhugamanneskja - elduðu allir sama réttinn eftir sömu uppskrift, hver í sínu lagi. Útkoman var ótrúlega ólík og þó fóru allir eftir uppskriftinni, eða reyndu allavega að gera það. Ég hef verið að velta því fyrir mér hvort við á Gestgjafanum gætum einhvern tíma gert eitthvað svipað að gamni.
Ég veit að flestir vilja hafa sem mest af myndum í matreiðslubókum og ég vil það auðvitað líka. En stundum finnst mér bara gott að hafa enga mynd til að styðjast við.
