Ég fór til Þorsteins Bergmann áðan og fullnægði kitsch-þörfinni í bili. Keypti meðal annars kokkteilgaffla, annó sirka 1960, sem ég hef ekki minnstu hugmynd um hvort ég á nokkurn tíma eftir að nota. En ég stóðst þá ekki.

Kvöldmaturinn er kindalærvöðvi í balsamediks- og kryddjurtamaríneringu; átti að fara á grillið en það er eiginlega of hvasst svo að ég setti hann í ofninn. Svo er ég að sjóða franskar ratte-kartöflur sem fara svo í ofninn dálitla stund á eftir með kjötinu. Sjáum til hvernig það gerir sig. Efnafræðistúdentinn varð mjög glaður þegar ég bað hann að skjótast í frystiskápinn inni í búri og ná í frystihlutann (botninn, hvað sem á að kalla það) úr ísvélinni en ég sagði honum að gleðjast ekki of mikið. - Æi, ertu að gera einhvern artí-fartí-ís, sagði drengurinn vonsvikinn. Það er alveg rétt hjá honum, ég er að gera artí-fartí-ístilraunir; avókadó-mangóís, trúlega með hindberjum.