Áðan þurfti ég að skjótast í ömmuerindum út í Vesturbæjarskóla. Áttaði mig á því þegar mér varð litið í spegil í lyftunni á leiðinni niður að bolurinn sem ég er í er hálfgegnsær. Ekki mjög ömmulegt, kannski.

En ég er reyndar ekkert sérlega ömmuleg yfirhöfuð.