(function() { (function(){function b(g){this.t={};this.tick=function(h,m,f){var n=void 0!=f?f:(new Date).getTime();this.t[h]=[n,m];if(void 0==f)try{window.console.timeStamp("CSI/"+h)}catch(q){}};this.getStartTickTime=function(){return this.t.start[0]};this.tick("start",null,g)}var a;if(window.performance)var e=(a=window.performance.timing)&&a.responseStart;var p=0=c&&(window.jstiming.srt=e-c)}if(a){var d=window.jstiming.load; 0=c&&(d.tick("_wtsrt",void 0,c),d.tick("wtsrt_","_wtsrt",e),d.tick("tbsd_","wtsrt_"))}try{a=null,window.chrome&&window.chrome.csi&&(a=Math.floor(window.chrome.csi().pageT),d&&0=b&&window.jstiming.load.tick("aft")};var k=!1;function l(){k||(k=!0,window.jstiming.load.tick("firstScrollTime"))}window.addEventListener?window.addEventListener("scroll",l,!1):window.attachEvent("onscroll",l); })();

Konan sem kyndir ofninn sinn

Eldhúsreyfarar miðaldra matargúrús á Skólavörðuholtinu

1.10.03

Í tilefni af kommentunum um ávaxtaheiti hér að neðan datt mér í hug að rétt væri að endurbirta lista sem ég var með á póstlistanum mínum fyrir óralöngu. Heitin eru úr Matreiðslubók Jóninnu Sigurðardóttur:

,,Einhvern tíma um daginn var verið að ræða hér um hvenær rétt væri að nota íslensk nýyrði um ýmis hráefni til matargerðar og hvenær ekki; ég vil auðvitað vera sem íslenskust en það getur verið vafasamt að nota heiti sem ólíklegt er að muni ná fótfestu. Í bók Jóninnu er einmitt mikið um slík heiti og hér koma nokkur dæmi. Þið getið spreytt ykkur á að geta hvað við er átt - yfirleitt eru þetta algeng hráefni og til í flestum eldhúsum.

matarþvol
körður
þrúgur
stenglur
stirnur
kryddblendingur
kár
rauðaldin
grænaldin
eiraldin
granaldin
tröllepli
glæbörkur
sallasykur
bækigrjón
pálmagrjón
glægúrka
græningi
svertingi
steinsykur

Til allrar hamingju lætur Jónína algenga heitið yfirleitt fylgja í sviga fyrir aftan, annars gæti verið erfitt að átta sig á sumum uppskriftunum hennar."

|