Saumaklúbbar eru nú merkilegt fyrirbæri. Ekki veit ég hversu séríslenskt, hvort norskur syklubb og sænsk syjunta eru að öllu leyti sambærileg við íslenskan saumaklúbb, en hitt veit ég að það getur verið ansi snúið að koma fólki úr öðru umhverfi í skilning um hvað saumaklúbbur er. Ég man að einu sinni spurði ég vinkonu mína hvort hún hefði reynt að útskýra saumaklúbba fyrir útlendingum og hún sagði: ,,Útlendingum? Ég get ekki einu sinni útskýrt það fyrir manninum mínum!"

Ég lenti í töluverðum vandræðum með þetta þegar ég var að skrifa Icelandic Food and Cookery en mér fannst ég alls ekki geta skrifað um íslenska matarmenningu án þess að geta saumaklúbbanna. Saumaklúbbaréttir eru nefnilega alveg sérstök kategóría sem þó er erfitt að skilgreina en ætli flestir - allavega flestar konur - geti samt ekki séð á augabragði með því að líta á uppskrift hvort hægt er að flokka einhvern rétt sem ,,saumaklúbbarétt" eða ekki.

Bara ekki bjóða mér upp á fleiri útgáfur af saumaklúbbssalati með rauðri og grænni papriku, vínberjum, tveimur tegundum af osti og majónesi og sýrðum rjóma. Með eða án blaðlauks og ananaskurls. Plís. Eða eitthvað með kókosbollum, sama hvað það er.

Já, við erum að skila af okkur klúbbablaði Gestgjafans í dag. Og nei, það eru engar útgáfur að réttunum sem ég nefndi áðan í því. Bara heilmargt annað.

Sem minnir mig á: Fer ekki að koma tími á klúbb, stelpur?