Einhvers staðar á ég bók sem er ekki matreiðslubók. Ókei, ég á þónokkrar svoleiðis, en þessi tiltekna bók heitir Practical Demonkeeping. Því miður er þetta ekki heldur handbók í heimilisdjöflahaldi, heldur skáldsaga. Ég hefði nefnilega ekkert á móti því að vera með þægan heimilispúka til að sinna ýmsum viðvikum fyrir mig þegar á þarf að halda (verður að vera þægur, við Eldfjallið erum dyggir áhorfendur Heillanorna og vitum hversu viðsjálverðir púkar geta verið).

En það má nú stundum notast við efnafræðistúdentinn, sem var einmitt teiknaður með horn og þrífork í útskriftarbókinni sinni. Ásamt hrúgu af búfé, sem ég veit ekki skýringu á, og skólatöskum, sem ég veit skýringu á (ég meina, ég veit af hverju hann var teiknaður með allar töskurnar; ég vissi aldrei af hverju hann þurfti aldrei færri en þrjár töskur með sér í skólann. Kannski til öryggis, ef ein skyldi mygla, eins og skólataskan hans gerði í barnaskóla.)