Heitt bað og tvö hvítvínsglös geta nú hresst ansi vel upp á sálartetrið. Ég fylltist meira að segja slíkri vellíðan að mig greip skyndilega nærri óviðráðanleg löngun eftir Belugakavíar, slíkt lúxusdýr er ég. Jæja, ekki meira lúxusdýr en svo að ég hef ekki borðað nema nákvæmlega eina teskeið af þessu góðgæti um dagana. Þetta var innifalið í sjö rétta máltíð en á þeim sama veitingastað var á forréttaseðli meðal annars boðið upp á 30 grömm af Belugakavíar sem kostuðu um það bil jafnmikið og allir sjö réttirnir sem við borðuðum - og voru þeir þó ekkert slor. Kílóverðið á kavíarnum slagaði líklega hátt í kvartmilljón. Maður reyndi náttúrlega að njóta teskeiðarinnar sinnar út í æsar. Var kavíarinn peninganna virði? Ja, eins og einn borðfélagi minn sagði: ,,Ég gæti alveg vanist þessu." Ég mundi samt ekki splæsa í kíló.

En - nei, engin kavíaruppskrift - nú fer ég út á hinn endann á skalanum. Einfaldara gerist það varla. Og ódýrara? Ja, alvöru nýrifinn parmigiano-ostur er svosem ekkert hræódýr. En enginn vafi á að hann er peninganna virði, hvað sem kavíarnum líður.

En ég hefði alveg getað vanist honum.

Stökkt hvítlauksbrauð

8 sneiðar af góðu brauði (EKKI samlokubrauði)
1-2 hvítlauksgeirar, pressaðir
2 msk smjör
4 msk nýrifinn parmesanostur

Ofninn hitaður í 220 gráður og bökunarplata hituð með. Hvítlauknum hrært saman við smjörið og brauðið smurt þunnt á annarri hliðinni. Ostinum dreift jafnt yfir. Brauðsneiðunum raðað á heita plötuna og þær bakaðar ofarlega í ofni þar til þær eru stökkar og osturinn farinn að taka lit.

Þetta brauð er gott t.d. með súpum og ýmsum salötum, pastaréttum og fleiru.