Ég var í ekkert sérlega góðu skapi áðan svo að ég rölti niður í Mál og menningu. Annað fólk kaupir sér kannski brennivín eða nammi þegar því líður ekki vel. Ég kaupi mér matreiðslubækur. Til allrar hamingju líður mér yfirleitt ágætlega, annars mundi ég örugglega eiga miklu meira en þúsund matreiðslubækur. Svo var útsala í MM svo að ég keypti tvær, At Home in Provence, sem mig er lengi búið að langa í, og Chocolate Sensations, þunnt hefti með hrikalega girnilegum súkkulaðiuppskriftum sem ég væri örugglega þegar byrjuð að gera eitthvað upp úr ef súkkulaði væri minn aðalveikleiki. En það eru semsagt matreiðslubækur. Og mér líður allavega betur.

Próvens, já. Ég sit hér og er að horfa á mynd af hárauðum, sólþroskuðum og bústnum tómötum og fannst þeir ofboðslega freistandi þangað til ég mundi eftir ljósrauðgrænu hörðu gróðurhúsatómötunum sem voru á boðstólum í öllum þeim búðum sem ég fór í fyrir helgi. Mig langar ekki að búa til neitt úr þeim. Það gildir eiginlega sama um matargerð og mótmælaaðgerðir, hvorttveggja er auðveldara á suðlægari og heitari slóðum en á Íslandi í febrúar.

Samt er nú ýmislegt í bókinni sem væri vel hægt að gera hér og nú. En engin uppskrift að kvöldmatnum, því að ég er búin að taka svínahakk úr frystinum. Sennilega verður spaghettí með kjötbollum. Paolo Turchi heldur því að vísu fram að það sé óítalskt en ég hef nægar sannanir fyrir öðru.

Ég keypti líka nokkra reyfara á 90% afslætti. Einn af þeim var eftir höfund sem mig minnir að við höfum gefið út eina bók eftir þegar ég var nýbyrjuð á Iðunni. Sú gekk lengi undir nafninu ,,tussulega bókin" vegna þess að þýðandinn hafði látið sögumann líta í spegil og finnast hann vera tussulegur í framan. Sú þýðing var þó í engu samræmi við orðið sem notað var á frummálinu og við prófarkalesarinn tókum okkur bessaleyfi til að breyta þessu. Nema við höfum verið svona miklar pempíur, ég man það ekki. En allavega festist nafnið við bókina, sem ég man annars ómögulega hvað hét, hvorki á frummáli né í þýðingu.