Við Gestgjafagellurnar erum búnar að sitja á ritstjórnarfundi hér heima hjá mér í dag og velta upp ýmsum hugmyndum, bæði góðum og síður góðum. Töluverður hluti fundarins fór í umræður um brúðkaupsundirbúning og þar var ég dálítið utanveltu; minn brúðkaupsundirbúningur fólst í því að segja við sambýlismann minn, þegar hann hringdi heim í hádeginu einn föstudaginn, í miðri loðnulöndun: ,,Þú þarft að koma heim og fara í bað, við giftum okkur klukkan fjögur." (Tek þó fram að við vorum búin að ákveða daginn áður að ég skyldi kanna hvort hægt væri að láta pússa sig saman með svona stuttum fyrirvara, þetta kom ekki alveg flatt upp á hann.) Nú skilst mér að ekki dugi minna en árs undirbúningur fyrir brúðkaupið, það er að segja mun lengri tíma en sum hjónaböndin endast. Mitt entist þó í ein átta ár þótt undirbúningurinn væri ekki meiri.