Bókaskrif, mótmæli og sperrileggir

Fyrsti vinnudagur á nýju ári. Bara góður, ég var líka orðin leið á að sitja heima - þótt ég væri reyndar að vinna ansi mikið seinnipartinn af jólafríinu, tókst seint í gærkvöldi (eða jæja, í nótt) að klára bókina sem ég hef verið að skrifa. Svo er reyndar strax komin helgi en ég ætla ekkert að vinna neitt að ráði, aðallega að slappa af. Kannski mæti ég á Austurvöll á morgun. Nema ef von er á grjótkasti og sprengjum og táragasi. Ég er ekkert mikið fyrir svoleiðis, satt best að segja. Var það heldur ekki á mínum mótmælaárum hér í gamla daga.

Það gengu tvær kornhænur af í gær; ég tók aðra með í nesti í hádeginu og ætlaði svo að borða hina í kvöldmatinn en einhvernveginn langar mig ekkert í hana svo að ég keypti mér flatkökur og rúllupylsu og skyr og ætla að láta það duga. Taka íslenskar tradisjónir fram yfir innflutta smáfugla í þetta skipti. Líklega frysti ég bara kvikindið ásamt kornhænusoðinu sem ég bjó til í gærkvöldi og geri úr þessu kornhænusúpu í einhverju matarboði seinna meir. Nema ég gleymi að merkja soðið og noti það óvart sem kjúklingasoð einhvern daginn. Eða kannski ekki ef stíffrosnir kornhænusperrileggir standa þráðbeint uppúr frosnum klumpinum. Erfitt að taka feil á þeim og kjúklingi.

En nú er það bara sultarólin. Engir útlenskir bíbífuglar í matinn á næstunni.