Kreppa og kálbögglar

Eldra barnabarnið er búið að sjá stóran kost við kreppuna: Ég lét í það skína í samtali okkar í gær að það væri ekkert útilokað að í einhverju fjölskyldumatarboðinu bráðlega yrði boðið upp á kálböggla; það er jú afskaplega ódýr matur sem hún hefur jafnframt mikið dálæti á.

Hið sama verður aftur á móti ekki sagt um aðra fjölskyldumeðlimi og því gerði það vægast sagt enga lukku í fjölskyldunni þegar hún fór að útbreiða þennan fagnaðarboðskap. Þannig að ef ég býð upp á kálböggla á næstunni verður líklega eitthvað annað á borðum líka.

Hér er að sjálfsögðu átt við alvöru kálböggla, þar sem farsið er vafið í kálblöð og bundið um með seglgarni. Reyndar komið ansi langt frá upprunanum, sem eru líklega tyrkneskir dolmas, vínviðarlaufsvefjur fylltar með hrísgrjónum, furuhnetum og rúsínum. Bruðlmatur úr eintómu innfluttu hráefni alltsvo, þveröfugt við þjóðlega kálbögglana.

En mig minnir samt að ég eigi einhvers staðar krukku með vínviðarlaufi. Best að athuga það ...