Tíu ára breytingaskeið

Ég var að átta mig á því að einhverntíma um þessar mundir eru tíu ár síðan Matarást kom fyrst út. Þótt mér finnist oft vera miklu lengra síðan.

Það má svosem segja að ýmislegt hafi breyst við það.

Einu eða tveimur árum fyrr fór ég í allmörg viðtöl sem voru hluti af fertugsuppgjörinu mínu (þetta var alltsvo árið sem ég var 39 ára og það var ýmislegt sem mér fannst að ég þyrfti að taka á áður en ég yrði fertug; það gafst vel og ég endurtók þetta þegar ég var 49 ára). Og þá kom fram að sjálfsmyndin var frekar brothætt og sjálfsálitið í botni. Og hafði lengi verið.

Viðmælandinn spurði hvort væri virkilega ekkert sem mér þætti ég gera vel. Ég svaraði eftir nokkra umhugsun að jú, ég gæti eldað góðan mat og hefði gaman af að bjóða fólki að bragða á honum.

Það sem hefur breyst síðustu tíu árin er altsvo ekki að mér finnist að mér hafi farið fram á öðrum sviðum, heldur að það sem ég geri vel breyttist úr aukaatriði í aðalatriði.

En það var nú bara tilviljun að þannig fór.