Raddlaust matargúrú, póstvesen og karlmannaleysi

Jæja, mér tókst að flytja erindið til enda - stytti það reyndar smávegis til að hlífa röddinni og hún dugði (en að vísu er ég hálfmállaus núna). Kannski set ég erindið hér inn á eftir, eða allavega ágrip af því.

Á heimleiðinni kom ég við á pósthúsinu til að sækja nokkra pakka sem ég hafði fengið tilkynningar um að ég ætti þar. Reyndar stóð á einni tilkynningunni að sá pakki væri á pósthúsinu uppi á Jörva en ég ákvað að taka ekki mark á því, heldur athuga fyrst hvort hann væri ekki á R-1 eins og hinir - sem hann var auðvitað. Eins gott að ég tók mér ekki frí úr vinnu til að fara með strætó uppeftir, sem hefði örugglega tekið minnst 1 1/2 tíma fram og aftur.

En á pósthúsinu frétti ég að nú væri pósturinn hættur að bera út pakka sem kæmu erlendis frá, hér eftir fengi maður bara tilkynningu og þyrfti að sækja. Skiptir svosem akkúrat engu máli fyrir mig því að ég geng framhjá pósthúsinu mínu tvisvar á dag og er ævinlega vel tekið þar - en verra kannski fyrir þá sem búa hvergi nálægt pósthúsi og eiga e.t.v. erfitt með að komast þangað þegar opið er.

En allavega er ljóst að kvöldheimsóknum karlmanna til mín fer nú mjög fækkandi þegar póstburðarmenn eiga ekki lengur við mig erindi.