Kaffikrókaleiðir

Mér datt áðan í hug eitthvað arfabrilljant sem ég ætlaði endilega að blogga um en ákvað að fá mér kaffi fyrst. Til að fá sér kaffi þarf maður (þessa stundina a.m.k.) fyrst að fara út um svaladyrnar á ritstjórnarskrifstofunni og yfir sólpallinn, inn um svaladyrnar á hinu húsinu, gegnum skrifstofuna og þar niður hringstiga sem liggur niður í Arnarhreiðrið, þar sem kaffistofan er. Persónulega finnst mér þetta nú bara heimilislegt og minnir mig á gamla daga hjá Iðunni - að vísu þurfti maður þar ekki milli húsa til að ná í kaffi, bara milli hæða, en það var svosem ekki hefðbundið skrifstofuhúsnæði heldur - fyrir utan það að maður er ekkert að drekka alltof mikið kaffi þegar það er aðeins meira fyrirtæki en að rölta nokkra metra að kaffivélinni.

Eníveis, þá komst ég nú ekki svo langt því að á skrifstofunni var ég sjanghæuð í að pakka nokkrum Arnöldum og Einörum og fleiru í jólapappír fyrir eitthvert fyrirtæki sem hafði orðið seint fyrir með jólagjafirnar. Og þegar því lauk var ég auðvitað búin að steingleyma þessu sniðuga sem ég ætlaði að skrifa um, það verður að bíða. Gleymdi meira að segja næstum því að fá mér kaffi.

En þó ekki alveg.