And then there were none (nema í íslensku útgáfunni)

Ég skil eiginlega alls ekki fólk sem skilur ekki - eða þykist ekki skilja - að foreldrum blandaðra eða svartra barna skuli sárna útgáfa bókarinnar Tíu litlir negrastrákar. Textinn er nú nógu slæmur - en ég var búin að gleyma hvað myndirnar eru gróteskar og sýna strákana sem hálfgerð skrímsli.

Sko. Tíu litlir negrastrákar var til heima þegar ég var lítil. Mér fannst hún frekar skemmtileg og ég kann a.m.k. meiripartinn af kvæðinu enn utanbókar.

En þá hafði ég heldur aldrei nokkurn tíma séð mann sem var öðruvísi á litinn (og segi frá því hér þegar það gerðist fyrst). Svertingjar voru eitthvað sem maður las um í bókum (og hétu þar oftast negrar eða niggarar eða surtar eða þaðanaf verra) og voru allajafna vafasamir karakterar (eða þaðanaf verra). Ekki mikið af myndum af þeim í bókum - jú, Jói í Ævintýraeynni, það var nú ljóti bófinn, og kannski fáeinir aðrir, yfirleitt skítugir, heimskir og óttalegar bleyður - og svo negrastrákarnir hans Muggs. Þeir voru varaþykkir og afmyndaðir og svakalega ljótir (og ævintýralega heimskir, auðvitað). Kýrnar voru aftur á móti tiltölulega eðlilegar hjá Muggi, það sá ég því að beljur þekkti ég náttúrlega vel. Svo að líklega hef ég dregið þá ályktun að negrastrákarnir væru eðlilegir líka. Miðað við negra, sko. Sjónvarpið var ekki komið svo að ekki sá maður öðruvísi litt fólk þar. Í dagblöðunum voru aðallega myndir af hvítum körlum.

En það eru bara aðrir tímar núna. Leikskólarnir eru fullir af allavega litum börnum. Ein í saumaklúbbnum á hálfnígerískan en alíslenskan ömmustrák. Af-og-til-kærasta Sauðargærunnar er fædd í Kína. Ísland er ekki lengur alhvítt.

Ég held að Muggur hefði teiknað allt öðruvísi myndir núna.

Mér finnst ekkert að það eigi að banna bókina. Mér finnst bara að fólk eigi ekki að kaupa hana.

Allavega ætla ég bara rétt að vona að enginn fari að gefa Sauðargærunni bókina.