Strætórísottó

Ég þurfti að hitta mann uppi á Höfða áðan. Hélt ég rataði nú þangað með strætó en þá var auðvitað búið að breyta öllu sísteminu.

Ég villtist samt ekki í Kópavoginn á heimleiðinni eins og gerist næstum alltaf þegar ég hætti mér upp í strætisvagna á ókunnugum slóðum. Merkilegt hvað margir vagnar leggja leið sína um Kópavoginn (ég er viss um að Kópavogsbúar eru algjörlega á öndverðum meiði en svona horfir málið við mér).

Mig langar í rísottó í kvöldmatinn. Það á eitthvað svo vel við. Eiginlega tekur því ekki að elda það fyrir einn en ég held ég láti það samt eftir mér. Út af hvítvíninu, skiljiði.

Rísottó með villisveppum og spænskri skinku. Með hrúgum af nýrifnum parmigiano reggiano.