Við Hammond Innes

Ég þurfti að fletta sjálfri mér upp í Gegni áðan til að tékka á svolitlu og þá rak ég mig á dálítið sem ég var reyndar löngu búin að sjá en hef aldrei hugsað út í: Ég er skráð þarna fyrir einum 60 bókum (frumsömdum, samanteknum og þýddum) og ártalið á þeim öllum (nema einni) er árið sem þær komu út á íslensku (nema náttúrlega þessar þrjár sem ég skrifaði á ensku). Sextíu bækur á tuttugu árum, því að sú fyrsta kom út 1987 - en þá er ég komin að þessari einu: Heljarbrúin eftir Hammond Innes er skráð á ártalið 1944. Ég þýddi hana 1994 og hún kom út það ár þannig að þetta er væntanlega bara innsláttarvilla í Gegni; ég hélt kannski að 1944 væri árið sem bókin kom fyrst út á ensku en svo var ekki, hún kom 1993.

Hammond blessaður var kominn um áttrætt þegar hann skrifaði hana og eitthvað farið að slá út í fyrir honum, ég man að þýðandinn tók sér bessaleyfi og leiðrétti eitt og annað sem gat bara ekki staðist. Enda átti hann bara eftir að skrifa eina skáldsögu og sú reyndist svo arfavitlaus að þegar við fengum hana til þýðingar lagðist ég eindregið gegn útgáfu og hún var aldrei þýdd. Þar var blandað saman Ceausescu heitnum Rúmeníuforseta og afkomendum skandinavískra víkinga sem bjuggu í einangruðum leynidal í Mið-Asíu (svona eins og í ótal drengjabókum og Andres Önd-sögum hér fyrr á tíð) nema ef ég man rétt áttu víkingarnir tölvur og alles og voru í leynisambandi við umheiminn. Gott ef ekki Ceausescu; ég er búin að gleyma þessu.

Fínt ef þetta hefði verið skemmtileg della; en það var hún ekki.