Súpumenning

Skrapp aðeins í bæinn eftir hádegi, rétt til að heilsa upp á einkasoninn sem stóð og bjó til kaffi í djöfulmóð í sól og hita á Laugaveginum. Uppábúinn og frekar spiffy, hvernig sem hann verður þegar vaktinni lýkur.

Svo hitti ég líka gagnlega barnið og hennar fjölskyldu (mínus Boltastelpuna), sem voru að fá sér að borða á Indókína eftir að Sauðargæran lauk þátttöku í maraþonhlaupinu. (Ókei, skemmtiskokkinu - 3 km.) Hann var frekar kátur yfir verðlaunapeningnum sínum og dýfði honum ekki nema einu sinni í súrsætu sósuna.

Svo kom ég aðeins við í Bókavörðunni, þar sem Bragi reyndist eiga bók sem ég er búin að leita að árum saman - Ánægjustundir í eldhúsinu, matreiðslubók handa börnum. Ekki bók með því heiti frá 1987, heldur gamla bókin sem kom út 1953 og Rannveig Löve þýddi. Bragi sagðist líklega einu sinni áður hafa fengið bókina inn svo að þetta er rarítet.

Síðan hef ég eiginlega bara setið á stéttinni fyrir utan Friðarhúsið hér á þarnæsta horni og drukkið rauðvín með Systu. Sem býður upp á grænmetissúpu (ekki að við séum í neinni súpusamkeppni, neinei).

En kjötsúpan verður hituð upp um sexleytið fyrir þá sem vilja.